گل پسر خوش شانس

قصد رفتن به خونه مادر زندایی بزرگه کردیم که پیرزنی تنها و دوستدار گل پسره

گل پسر از بس غر زده معافش کردیم تا بمونه خونه مادربزرگ

و گل پسر کوچیکه به بغل رفتیم خونش

از شیشه پنجره نگاه کردم تکیه داده به دیوار پاهاشو دراز کرده و دستاشو رو پاهاش چفت کرده و نگاهش خیره به زمینه

کلی ابراز خوشحالی کرده و هرچی دم دستش اومده چیده جلومون و مدام تعارف میکنه بخورید

و بخاطر سنگینی گوشهاش هرچی گفتیم نشنیده یا چپلوغ شنیده و از بس با داد و هوار حرف زدیم صدامون چند کوچه اونورتر رفته

بعد کلی حرف و مراسم بخور بخور مادربزرگ تنها،  گوشه فرشو بلند میکنه یک اسکناس ده تومنی درمیاره میده دستم و میگه : اینو بده به گل پسر عیدیشه

بعد که متوجه حضور گل پسر کوچیکه تو بغل باباش میشه میگه: عیدی اینم سال بعد میدم

و گل پسر بی زحمت عیددیدنی صاحب عیدی میشه 

گرچه نن جوون قصد تصاحبشو داشت ولی عذاب وجدان نن جوونی مانع از حرام خوری مال صغیر شد.