گل پسر کوچیکه معامله گر خوبی میشه
یاد گرفته نرینگی یعنی عرضه و تقاضا
یاد گرفته هیچ لطفی بی عوض نیست
یاد گرفته برای وصال به ممه های عزیزتر از جانش باید چیزی تقدیم نن جوون کنه
ا ولین و دم دست ترین رشوه گوشی نن جوونه
هر چند دقیقه که هوس کنه تند نگاهی به اطراف میندازه و گوشی رو میاره میزاره تو دست نن جوون و بیصدا نگاهش رو روی یقه نن جوون زوم میکنه
نن جوون : ها چی میخوای
با صدایی اروم و زیر زبونی وسط تنها دندانهای جلویی زمزمه میکنه : مه مه
بعد گوشی ، ماگ گنده سبز رنگ نن جوونه که همیشه دور و بر نن جوون خالی از چایی رها شده ؛ در عملیاتی بیصدا میاره به زور از یقه لباس نن جوون داخل لباس میندازه و در پاسخ نن جوون : چکار میکنی جویده جویده میگه : مه مه
و بدجایی سوزاننده ترینش : بعد یک شب بیخوابی نن جوون ازاری دم صبح که نن جوون تازه چشماش گرم خواب شده خم میشه رو صورت نن جوون و دماغشو میچسبونه رو دهنش و مدام صدا میزنه : عمه عمه عمه
نن جوون : ها چیه چی میگی
گل پسر کوچیکه : مه مه
دیگه طاقت نن جوون سر میره : عمه ات شب تا صبح مثل خرس خوابیده منو بیدار نگه داشتی حالا هم بیخواب کردی بهم میگی عمه
تنها جواب گل پسر کوچیکه : مه مه